این مطلب توسط یکی از مخاطبین این وبلاگ نوشته شده است:
با اهدای سلام و احترام به خوانندگان عزیز؛
من تمامی نظرات و مطالب این وبلاگ را مطالعه کردم.
لازم دونستم که یک جمع بندی کامل از فعالیت کلی بازاریابی شبکه ای در ایران داشته باشم.
بطور کلی بازاریابی شبکه حدود 80 سال است که در دنیا به عنوان یک روش درآمدی مطرح شده است. در ایران هم بصورت رسمی و با مجوز وزارت صنعت و معدن از سال 88 در حال فعالیت می باشند.
اما بررسی نکاتی مهم میتواند بسیاری از مشکلات را برای ما شفاف نماید.
1) نحوه ی جذب افراد در این شرکت ها اغلب با فریب و گاهی با دروغ است، مثلا اینکه میگویند با کار کم میتوانی ثروت مند شوی، بعد از دو سال باز نشسته می شوی (اگر چنین بود خیلی از لیدر ها و سرشاخه ها باید تاکنون باز نشسته میشدند!!!)، این شرکت دارای مجوز از مجلس، شورای نگهبان و غیره می باشد (اصلا چنین نیست و مورد تایید مجلس و شورای نگهبان نمیباشد)، کار ما تیمی هست و هوای شما را داریم (اگر فعالیت شما کم باشد و نتوانید اعضای تیم خود را فعال نگه دارید به راحتی پشت شما را خالی می کنند)، خیلی از اساتید دانشگاه و آدم های مهم در این شبکه ها فعالیت دارند (!!!!)
2) شما را به سمت آرزوهای دور و دراز سوق می دهند و فقط مادیات را مورد توجه قرار میدهند. معنویات و حتی اخلاقیات برایشان ارزشی ندارد.
3) دائم میگویند کارمندی عاقبتی ندارد و حقوقش خیلی کم است. تحصیلات مهم نیست و علافی است آخرش بیکاری هست. (تحصیلات و سواد برای هر جامعه ای ضروری است ولی افراد این شبکه ها سعی دارند تا فقط پول را بزرگ و با ارزش جلوه دهند)
4) ادعا دارند که کالاهایشان از بازار ارزان تر است اما در عمل چنین نیست. در واقع اکثر محصولاتشان دارای کیفیت پایینی بوده و حتی از بازار هم گران تر است. این محصولات گاهی قیمتی برابر یا حتی بیشتر از برندهای معتبر را دارند.
5) اصرار دارند که کارشان با شرکت های هرمی متفاوت است اما در عمل همان رویکردها را پیاده سازی میکنند. حتی اینکه به اصلاح خودشان ثابت می کنند که این شرکت ها متفاوت از شرکت های هرمی است. (ولی هر دو یک ماهیت دارند و در لباس متفاوت!)
6) دائما از آینده و آرزوی خودروی شیک و لوکس و داشتن خانه های اعیونی صحبت می کنند و حتی گاهی درآمد خود را با پزَشکان، مهندسان، اساتید دانشگاه و غیره مقایسه کرده و حتی گاهی شان کار و سواد آنها را پایین می آورند.
7) از جملات مثبت و روانشناسی که در کتاب های افرادی چون برایان تریسی، جیم ران و غیره آمده است استفاده می کنند تا افراد را با انگیزه نگه دارند. (البته این مورد خوب است.... ولی برای چه آینده ای ؟ چ هدفی ؟)
8) محیط این شبکه ها اغلب مختلط بوده و فضای اخلاقی مناسبی فراهم نیست، نظارت چندانی هم صورت نمیگیرد. (هر از چند گاهی از اماکن می آیند و تذکری میدهند و میروند... همین)
9) دائم میگویند این نوع بازاریابی ایران را ترکونده (!) و سعی میکنند دولت را محتاج خود بدانند و بر روند کارهای خود صحه بگذارند.
10) با بیان چند اصطلاح خارجی سعی میکنند خود را روشن فکر بنامند و خود را اهل مطالعه و کارشناس اقتصادی معرفی کنند (پرزنت، میتینگ، فالو، بادی لنگوئج، نتورک و غیره)
خلاصه کلام اینکه افراد این شبکه ها مجبورند با صحبت کردن مخ دیگران رو بزنند و در این راه از هیچ تلاشی دریغ نمیکنند (دروغ، آمار های غیر واقعی، رابط دوستی با جنس مخالف، خنده های الکی، دوستی های مصنوعی، آینده ی خیالی، استفاده از جملات جیم ران به عنوان پدر بازاریابی شبکه ای در دنیا، بیان داستان های موفقیت های افراد مختلف در این نو بازاریابی و غیره)
امیدوارم مطالب برای شما مفید باشد، اگر چنانچه بحثی بود در پاسخ گویی حاضرم.
"یا علی مدد"
