(برگرفته از سایت ناجا)
* به هرگونه پیشنهاد خیلی خوب برای کسب درآمد فراوان و بدون زحمت شک کنید.
* از هرگونه فعالیت اقتصادی که متولیان آن ادعای درآمدی غیرعادی، به‌ویژه در مدت زمان کوتاهی را دارند، دوری کنید؛ وعده‌ی سرمایه‌گذاری با دریافت سود بالا، مهم‌ترین شگرد شرکتهای هرمی است.
* از هر نوع فعالیت تجاری که سود آن منوط به وارد کردن اعضاء جدید است، پرهیز کنید.
* شیادان فعال در دسیسه‌های هرمی، با استفاده از شیوه‌های روانشناسی، شما را به عضو شدن در زیرگروه‌های خود ترغیب میکنند.
(برگرفته از سایت ناجا)
اگرچه شرکتهای بازاریابی شبکه‌ای و طرح‌های هرمی از یک ساختار واحد بهره می‌گیرند، اما شرکتهای بازاریابی، زمینه‌ی ایجاد سرمایه‌ی جدید از طریق فروش کالا و خدمات به افراد غیر عضو را نیز فراهم می‌آورند، در حالی که طرح‌های هرمی بر اساس گردش مجدد پول اعضای جدید شکل می‌گیرد.
براساس نظریه‌ی فدراسیون جهانی اتحادیه‌های فروش مستقیم، طرح‌های هرمی ماندگاری تجاری ندارند؛ زیرا مبنای فعالیت آنها تجارت کالا یا خدمات باارزش نیست. به‌عبارت دیگر میتوان گفت، در یک شرکت هرمی اساس کار نه بر «کالاگردانی»، بلکه بر «پول‌گردانی» است و در مواردی نیز که برای ظاهرسازی، کالاهایی مثل سکه یا خدماتی نظیر تور مسافرتی یا اقامت در هتل و... به مشتریان تحمیل میشود، ارزش واقعی این کالاها و خدمات، بسیار کمتر از مبالغی است که از عضو وارد شده دریافت میشود.
فعالیت شرکتهای هرمی بر اساس ایجاد تعادل 3 و 3 است؛ یعنی هر فرد پس از ورود به مجموعه، حتماً باید 2 نفر دیگر را نیز معرفی کند تا پورسانت بگیرد و هر کدام از آنها هم باید 2 نفر دیگر را وارد شبکه کنند تا تعادل مورد نظر سیستم برقرار شود؛ ولی در شرکتهای بازاریابی شبکه‌ای مجاز، نیازی به برقراری این توازن نیست.
شرکتهای بازاریابی شبکه‌ای، باید از مراجع قانونی دارای مجوز باشند. برای قانونمند کردن فعالیت بازاریابی شبکه‌ای، کمیته‌ی نظارت بر نحوه‌ی صدور مجوز فعالیت بازاریابی شبکه‌ای در وزارت صنعت، معدن و تجارت تشکیل شده است؛ بنابراین بهترین و مطمئن‌ترین راه برای اطلاع از قانونی بودن شرکتهای شبکه‌ای، مراجعه به سایت بازاریابی شبکه‌ای این وزارتخانه یا تماس با مرکز امور اصناف و بازرگانان است.
با وجود همه‌ی اینها، افراد جامعه به‌ویژه جوانان باید در برخورد با شرکتهای شبکه‌ای مُجاز نیز کاملاً محتاط باشند؛ چرا که مرز بین فعالیت‌های هرمی و شبکه‌ای در برخی موارد بسیار باریک میشود و حتی برخی شرکتها در برهه‌ای وارد فعالیت‌های غیر قانونی هرمی شده و در برهه‌ای دیگر به فعالیت قانونی می‌پردازند.
(برگرفته از سایت ناجا)
کلاهی به شکل هرم
مجذوب حرف هایش شده ام انگار طلسمم کرده اند، با این که برای تهیه گزارش آمده ام ، آن چنان ماهرانه و با هیجان از سود و درآمد سرشار این شرکت صحبت می کند و برای جلب اعتماد شماره تلفن هایی از وزارت صنعت، معدن و تجارت، و یکی از سایت های مرجع در اختیارم قرار می دهد و مدام تاکید می کند: تحقیق کنید و مطمئن شوید که این شرکت هرمی نیست ...
بر اساس قانون مجازات اخلال در نظام اقتصادی کشور، شرکت هرمی شرکتی است که تأسیس و فعالیت آن از طریق افزایش اعضاء صورت می‌گیرد و هر عضو جدید باید برای کسب منفعت، افراد دیگری را به‌عنوان زیرگروه خود جذب و معرفی کند؛ بدین صورت فعالیت شرکت از طریق توسعه‌ی زنجیره‌ایِ شبکه‌ی انسانی تداوم می‌یابد.
بنیانگذار شرکتهای هرمی در جهان یک ایتالیایی به نام «کارلو پونزی» بود که توانست برای اولین بار در سال 1919 میلادی، از این طریق کلاهبرداری نماید؛ وی با شگرد فریبکارانه‌ی خود، سرمایه‌ی هنگفتی به جیب زده و به یک میلیونر مبدل شد. پس از افشای این کلاهبرداری، افرادی که پس‌اندازهای خود را در اختیار وی گذاشته بودند، هرگز نتوانستند پول خود را باز پس بگیرند و پونزی برای مدتی طولانی زندانی شد. از آن پس نام «شرکتهای پونزی» بر سر زبان‌ها افتاد؛شرکتهای پونزی (Ponzi Schemes) شرکتهایی هستند که نه محصولی دارند و نه در ازای جذب افراد جدید پولی می‌پردازند؛ ولی در عوض پول‌های مردم را تحت عنوان سرمایه‌گذاری جمع میکنند و قول میدهند که با درصد بسیار بالایی پول آنها را برگردانند. در این شرکتها هیچ‌گونه سرمایه‌گذاری اتفاق نمی‌افتد؛ فقط پول افراد جدید را به قدیمی‌ترها میدهند.
اما رکوددار این نوع کلاهبرداری، «برنارد مادوف» آمریکایی است که توانست میلیاردها دلار از طریق شرکتهای هرمی به دست آورد و البته او نیز به جرم کلاهبرداری‌هایش به زندان محکوم شد.
برگرفته از سایت ناجا.
قابل ذکر است که برخی از شرکتهای بازاریابی شبکه ای نیز، تنها نام خود را تغییر داده اند و ماهیت هرمی دارند.
در شرکتهای هرمی و کلیه سیستمهای شبیه به آن(اعم از بازاریابی شبکه ای که به شکل هرمی کار میکند)، تنها 10% از افراد به سود و درآمد مورد نظر میرسند و در عمل 90% از افراد متضرر میگردند. گذشته از این که این ضررها به چه اشکال و انواعی میتوانند باشند، نکته درخور توجه این است که سود آن 10% مذکور، کاملاً مبتنی بر فعالیت 90% ناکام این سیستم میباشد. درواقع این شرکتها مانند یک هرم 10 طبقه هستند که تنها ساکنین طبقه دهم به سود و درآمد مورد نظر میرسند. ولی برای این که آنان در طبقه دهم این هرم، جا خوش کنند، باید تمامی جایگاه های طبقات اول تا نهم پر شده باشد.
افراد در حالت عادی معمولاً پس از گذت مدت زمان اندکی متوجه ریسک بسیار بالا و احتمال اندک ورود به جمع خوش نشینان طبقه دهم هرم میشوند. اما از طرف مقابل، سردمداران این جریان به خوبی متوجه این خطر بزرگ(یعنی آگاهی افراد) شده اند و با استفاده از روانشناسی هیجان و القای هیجان کاذب، مانع از آگاهی و واقع بینی فرد شده و در صورت آگاهی او، تلاش میکنند حتی الامکان، خروج او از سیستم را به تعویق اندازند.
این هیجانات موجب بسته شدن چشم فرد در قبال واقعیت شده و سرازیری او در وادی هلاک را از یاد و خاطر او پاک میکنند. او مانند یک قماریاز محکوم به شکست، هر روز به امید رسیدن به آرزوهایش، متحمل باخت بیشتری میگردد. این آرزو ها با تکنیکهای روانی به شدت بزرگ نمایی میشوند. ایجاد یک فضای احساسی به راحتی فرد را در گردابی از هیجانات، جادبه ها و دافعه ها فرو میبرد و چشم و گوش او را نسبت به هر سخن خلاف شرکت کر و کور میکند.
در موارد زیادی، فضای جلسات هفتگی این شرکتها چنان مشوب به احساسات پوچ و هیجانات کاذب است که افراد بطور دسته جمعی گریه میکنند! از طرف دیگر این احساسات و تلاش فرد در راه پول و ثروت، به نحو مغالطه آمیزی با اعتقادات او گره زده میشود و این سرگردانی و کوری او را تشدید مینماید.
این معضل، یکی از خطرناک ترین جنبه های چنین شرکتهایی میباشد.
زمانی برده داران، افراد جسم افراد را اسیر و شاید از وطن و خانواده خود دور میکردند. فرد از حقوق و آزادی فردی خود محروم میشد و هر آنچه داشت به ملکیت مالک او در می آمد. این نظام برده داری علیرغم همه فراز و نشیبهای خویش، سرانجام در قرن 19 ممنوع اعلام گردید.
هرچند برده داری به ظاهر به پایان رسید، ولی خوی سلطه و طمع گرگهای انسان نما همچنان باقی ماند. منافع این گروه در گرو خدمت و سرسپردگی دیگر افراد به آنان بود. پس باید همان حالت سابق را به نحوی دیگر به وجود می آوردند. اما این بار جسم و جان افراد به بردگی گرفته نمیشود. این ذهن فرد است که اسیر خواسته های خود میگردد. خواسته ایی که در راستای منافع «آنان» است.
القای فقر کاذب و تهییج افراد جهت رسیدن به سود بیشتر با آموزشهای روانی(مثل قانون جذب و تخیل وجود خدای کائناتی)، در واقع فرد را در یک زندان فکری قرار میدهد و او را مجبور میکند که کورکورانه در جهتی حرکت کند که دیگران از قبل برای او مقرر کرده اند. با این حساب فرد همه جهان را با عینکی دیگر میبیند و با اهداف و آمال واهی، به خیال پیشرفت و سعادت، خود را در وادی تباهی می اندازد.
در برده داری مدرن، دیگر جسم انسان به سارت در نمی آید. این فکر انسان است که به اسارت درآمده و گمان میکند که آزاد است!
در آموزشهای شرکتهای بازاریابی شبکه ای، فرد حریص میگردد. هدف افراد رسیدن به در آمد ماهیانه 100 میلیون تومان میباشد. فرد باید بزرگترین آرزوهای خود را مرتباً مرور کند، به آنها بیاندیشد، حتی عکس آنها را در اتاق خواب و محل کار خود نصب کند و در باره آنها صحبت کند. این حال و هوا به خصوص در جلسات هفتگی شرکت تشدید می گردد.
بد نیست نظر اسلام را در اینباره بدانیم:
توصیه میشود جهت آشنایی با سبک زندگی اسلامی، کتاب «مفاتیح الحیاة» مطالعه گردد.
