واکاوی دلایل گرایش افراد به شرکت های هرمی

خبرگزاری فارس:

باورسازی به حضور در "بهشت کوئیست" و معرفی آن به عنوان تنها بستر موجود برای رسیدن افراد به آرزوهای باور نکردنیشان یکی از اصلی ترین اقدام‌های فعالان کوئیست جهت ارایه‌ی توضیح (پرزنت) و جذب افراد به کوئیست می باشد

در جریان برنامه ریزی جهت تغییر افراد، آن‌چه باعث و تنها وارث موفقیت در زندگی مردم می‌باشد، کوئیست است و کوئیست تنها شغل موفق و تنها راه رسیدن هر فرد به موفقیت نامیده میشود و کار به جایی میرسد که کوئیست مقدس ترین واژه برای فعالان این حوزه میشود و ارکان فعال در آن ارکانی هستند که باید ضمن تابعیت و الگو شدن حتی در بعضی رفتارها مورد تقدیس قرار گیرند و این از آن‌جا ریشه می گیرد که فرد پس از طی مراحلی، کوئیست را مرجع تمام نیازهای برآورده شده‌ی خود میداند. وقتی از طرفی کوئیست تنها راه رسیدن فرد به اهداف باشد و از طرف دیگر فرد همه‌ی مشکلات را از خود ببیند و اگر هر نقصی را - حتی اگر در کار باشد- با تلقین از خود براند، فرد هر روز در پی آرزوهای خود به تنها راه سعادت و خوشبختی می پردازد که آن کوئیست است و چون دیگر نمی تواند از ذهن و پرورده های خود فرار کند در جبری روانی رو به سوی تغییر نگرش خود آورده، همان را می اندیشد که کوئیست به او منتقل میکند و این در حالی است که ذهن اولین قدم در تغییر آن‌چه اعتقاد نامیده می شود را برداشته و ذهن و اعتقاد او آن را می‌طلبد که کوئیست می طلبد.برای جذب و تشکیل یک سازمان بر اساس آن‌چه عرضه می شود، جامعه‌ی هدف انتخاب می‌گردد. آن‌چه در کوئیست ارایه می شود به غیر از سکه، ساعت و ... تفکری است که آن را به پیش می برد. تفکری که ضمن برانگیخته کردن نیازها و رویاهای مادی که در بعضی مواقع از حد توان فرد بالاتر است مفاهیمی را دنبال می کند که هر لحظه به فرد این مسأله را القا می‏کند که می تواند آقای عالم شود و به هر چیز که می خواهد مسلط شده و به همه چیز برسد. این عصاره‌ی هیجانی، مقصدش نسل جوان جامعه و هر آن کسی است که نیازهای مضاعف او و توهم عقب ماندگی اقتصادیش در وی عقده ها و مشکلات فراوانی ایجاد کرده است. "افزایش روز افزون رقابت به منظور پیش افتادن در زندگی از سویی و نابسامانی های اقتصادی از سوی دیگر مردم را سرخورده و افسرده می کند و بدین ترتیب نفرت آن‌ها نسبت به مقام‌های عالیرتبه‌ی اداری، مذهبی و سیاسی اوج می گیرد. طلا به عنوان وسیله ای برای ارضای نیازهای مردم مورد توجه واقع می شود، ظرفیت مردم به مرز انفجار می رسد و برای قیام آماده می شوند. قیام مردم برای کسب ثروت است نه گسترش خوبی‌ها؛ زیرا این قیام از نفرت منعبث می شود. به بیان دیگر نفرت طبقه‌ی محروم از طبقه‌ی ممتاز جامعه، موجب قیام می گرددقشرهای پایین جوامع غیریهودی در پی رهنمودهای ما برضد طبقه‌ی ممتاز به پا می خیزند و سرانجام با حریفمان یعنی علمای غیریهودی بر سر قدرت به نبرد می پردازند." این جملات بخشی از پروتکل شماره‌ی 5 دانشوران صهیون است. لذا پی‌گیری و گرایش افرادی که دارای ویژگیهای خاص، رویاها و نیازهای مادی و روحی هستند اصلی ترین عناوین گزینشی جهت ارایه‌ی توضیح (پرزنت) و جذب به کوئیست می باشند که در آموزش‌ها به اعضا تدریس می شود. جذابیت ناشی از رسیدن افراد به تمام اهدافی که در طول عمر خود آرزوی آن را داشتند و حل همه‌ی مشکلات در کنار وجود یک فرصت که حال کوئیست برای او ایجاد نموده است شرایطی ایجاد می کند که فرد با تصویرسازی آرزوهایش شروع به بالا بردن هیجانات خود می‌نماید. تمرکز بر این اهداف و غرق شدن در آن‌ها هیچ چیزی جز هدف و تصویر لذت بخشِ رسیدن به آن‌ها را برای فرد باقی نمی گذارد تا در شرایطی ویژه فرد برای اولین بار در زندگی خویش احساس رسیدن و ثروتمند شدن را چون خوابی شیرین هر آن، تجربه نماید. حمایت بالاسری؛ گزاره های حمایت جهت تقویت روحیه، عزت و باور به آینده، هم هدفی و تعهد به رساندن است. او هم‌چنان افرادی را که در کنار خود می بیند که برای ورودش تلاش می‌کنند و همواره از آن‌ها می شنود که ما متعهدیم تا تو به آرزوهایت برسی، او تاکنون تنها بوده و نه تنها کسی به خواسته هایش توجه نمی کرده خود نیز باوری برای رسیدن به آرزوهایش نداشته و بدینگونه فرد هیجان زده با اطمینان بیش‌تری به آینده‌ی خود می نگرد و فارغ از چرایی ورود و این‌که چرا بدینسان بالاسری از او حمایت می کند و این‌که چگونه تا قبل از ورود او به این سیستم از او حمایتی نمی شده هر روز وابسته به بالاسری های خود آیندهای شیرین تر از عسل برای خود تصویر می کند و هیچ جایی جز کوئیست را ملجأی رویاهای خود نمی داند. نقطه‌ی عطف این هیجان، خشونت و انکاری است که جهت وابستگی مطلق برای هر فرد به کوئیست به وجود می آید. آن‌چه فرد در گذشته اش از خودِ خود مشاهده می کند بیچارگی، بدبختی و سر وکله زدن با مشکلات و ضعف و تأثیرپذیری از آن‌ها بوده است و حال در توهمی آشکار آیندهای درخشان برای او با کوئیست به وجود آمده است و مظهر همه‌ی خوشبختی ها و آرزوهای وی کوئیست است و فارغ از هر آرزوی مشروع و نامشروع، این کوئیست است که ملجأی تحقق تمام آرزوهای وی می باشد. اکنون او آماده‌ی اولین قدم الحادی می باشد، تذکر هر روزه و تلقین آن‌چه هدف خوانده می‌شود، تأکید و تبیینی است که فرد را به خلسه ای فرو می برد که فاقد هرگونه خلاقیت و نگاه نقادانه است و دیگر کسی را یارای بیرون آوردن آن نیست. او دیگر هیچ اختیاری از خود ندارد و همواره در پی آرزوهایی است که از تکرار مکرر آن جز آن را نمی تواند ببیند و جز آن را طلب نمیکند. در پروتکل شماره‌ی 5 دانشوران صهیون آمده است: " هیچ خطری بالاتر از ابتکار و خلاقیت فردی نیست. به ویژه اگر خلاقیت با هوش همراه باشد. کاری که از یک فرد مبتکر بر می آید، از میلیونها آدم عامی بر نمی آید، از این رو باید تعلیم و تربیت غیریهودیان را در جهتی سوق دهیم که قوه‌ی ابتکار از دانش آموزان گرفته شود و نطفه‌ی خلاقیت در ذهن آن‌ها خفه گردد." گزاره های الحادی با تعریفی ویژه از خلاءها و هیجانات به‌وجود آمده کمال استفاده را می برد و با نفوذی روان‌شناسانه و مرموز هم‌چون ویروسی که هنوز فعال نشده در جای جای ذهن و روح فرد جای می گیرند. در قدم های پیشرو گزاره های عبادی و پرستشی و هم‌چنین گزاره های نگرشی و جهانبینی ایجاد شده مورد نقد و بررسی قرار خواهند گرفت. او هر روز به دعا، نیایش و مسلکی نو گرویده می شود و زانو زده رو به آسمان می کند و از تصویر آن‌چه او را مست نموده لذت می برد. شکر آن‌چه به دست نیاورده آرامشی به او می دهدکه هیجان رسیدن را بالا می برد. آن‌چه در تصویر ذهنی او به‌وجود آمده عقده‌ی جدیدی را ایجاد می کند که مراسم شکرگزاریش آتش به جان او میزند که زبانه هایش تا اعماق وجودش را می‌سوزاند. در این حال او هر روز مراسمی را انجام می دهد که بار دیگر گزارهای از نیازهای انسانی او را که همان نیاز به پرستش است، ارضا میکند تا در حرکتی الحادی و در مسلکی شیطانی نیاز به پرستش با مراسم ویژه‌ی عرفان کهکشانی ارضا و جایگزین شود. هیجان به اوج خود رسیده و هر روز تکرار میشود و او وابسته‌ی آن تصویری است که برای خود قائل شده است. بالاسری کسی است که او را هدایت می کند و ملجأی تمام اضطراب‌های ناشی از طول زمان نرسیدن به اهداف است. رهبر (لیدر) بالاسری و تصویری که خود برای خود ایجاد کرده تا از گذشته‌ی خفت بار خویش رها شود اکنون هر روز او را می زند و تحقیری دیگر برای او به‌وجود می آورد تا رهبر (لیدر) بالاسری در جهت خواسته‌های خویش او را حرکت دهد. چَشم از او می خواهد تا او را به تصویری که خود برای خود ساخته برساند. سیکل نیاز روحی او در حال تکمیل است. به جهت فطری او نیاز به تبعیت از کسی را دارد، حال او تبعیت از کسی می کند که قرار است وی را به همه چیز برساند. چَشم به کسی می گوید که راهبر اوست. هیجان رسیدن به اهداف، دیدگان او را از همه‌ی غرورها و شخصیت ها کور می کند. او از چاله به چاهی افتاده که خود سازنده‌ی آن است و این است جهنم کوئیست. 

See more at: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=9003226333#sthash.pZZ1N1P6.dpuf