سین جیم
پنجشنبه, ۲۲ آبان ۱۳۹۳، ۱۰:۳۶ ق.ظ
این سوال، در بخش نظرات یکی از مطالب وبلاگ مطرح شده است. به دلیل آن که این سوال ذهن افراد زیادی را درگیر کرده است، مطلبی جداگانه به سوال و پاسخ آن اختصاص میدهیم.

سوال:
سلام اولا اگه از لحاظ مراجع مشکل داشت که اصلا طرحش به مجلس نمی رسید که بخوان مجوز بدن دوما واسطه ها اشکالش چیه خوب ما همه تلاش میکنیم برای موفقیت بالاسریمون و تیم فروش ما هم تلاش میکنند برای موفقیت ما یعنی سیستم برنده برنده به امید اینکه هممون یه روزی ثروتمند بشیم سوما با اینکار اشتغالزایی بیشتر شده و با خرید بیشتر کالا روز به روز شرکت قویتر شده و کارخانه های بیشتری تاسیس می کنه بازاریابی شبکه ای واقعا معرکه است نمی خوام به شما خدایی نکرده بی احترامی کنم ولی می دونید دارید چیکار می کنید تاحالا پیش خودتون فکر کردید که دارید اشتباه می کنید مراجع یه روزی می فرمودن نگاه به تلویزیون حرام است و در آینده نیز نسبت به نتورک مارکتینگ نظر خیلی مثبتی خواهند داشت آیا اینطور نیست؟
پاسخ:
بسم الله الرحمن الرحیم
دوست گرامی؛ مطالب شما حائز نکاتی بود، که به ترتیب پاسخ داده میشود:
اولاً؛ بحث تفاوت مجوز قانونی و حکم شرعی در چند مطلب این وبلاگ مطرح شده. مجوز قانونی، هیچ دلالتی بر حلّیّت شرعی ندارد. جهت اطلاع بیشتر، این مطلب را مطالعه فرمائید: «حکم شرعی و مجوز قانونی».
ثانیاً؛ با وجود واسطه ها، این کار حرمت پیدا میکند. واسطه ها موجب میشوند که کار شما شبیه به قمار شود! هرچند شکل ظاهری کار توجیه شده به نظر میرسد. جهت اطلاع بیشتر، این مطلب را مطالعه فرمائید: «دلایل نامشروع بودن شرکتهای هرمی». بعلاوه، این یک سیستم برد-برد نیست. این سیستمی است که عملاً فقط 10% برنده دارد. در اینباره در همین وبلاگ توضیحاتی داده شده است. بهتر است از تجربیات کسانی که طی سالیان اخیر در این سیستم بوده و بعد انصراف داده اند، بهره گیری نمائید.
ثالثاً؛ شرکتهای بازاریابی شبکه ای، تا کنون کارخانه ای احداث نکرده اند. بلکه وزارت صنعت و معدن، حداکثر توانسته است فروش اجناس خارجی را در این شرکتها «محدود» کند. یعنی نه تنها هیچ فرصت شغلی جدیدی ایجاد نشده است، بلکه حمایت از کار و سرمایه ایرانی نیز، اگر وزارت صنعت و معدن فشار نمی آورد، در این شرکتها وجود نداشت و ترجیح میدادند اجناس خارجی را، به بهانه کیفیت، عرضه کنند.(البته سور سخن، همواره جزئیت دارد). بعلاوه بازاریابی شبکه ای اساساً در تولید و کار (که مبانی اقتصاد اسلامی است) هیچ نقشی ندارد و از این جهت یک شغل کاذب به شمار می آید.
رابعاً؛ بحث ویدئو(به قول شما تلویزیون) با بازاریابی شبکه ای تفاوت فاحشی دارد. بحث ویدئو، یک حکم ثانوی بود؛ یعنی به علت آن که در آن زمان، اکثر استفاده از آن حرام بود، بنابر این قاعده فقهی که «خرید و فروش هرچه که اکثر منافع آن حرام باشد، حرام است»، حکم حرمت پیدا کرده بود. اما حرمت بازاریابی شبکه ای، از باب احکام ثانویه نیست، بلکه یک حکم اولی است. یعنی درآمد حاصل از وجود واسطه ها، به خودی خود و صرف نظر از هر چیز دیگر، حرام است! بلی، در یک صورت مشکل شرعی بازاریابی شبکه ای، حل خواهد شد؛ و آن حذف واسطه ها از نظام درآمد زایی این شرکتهاست. پش چنین نیست که حکم شرعی چیزی، تغییر کند یا مراجع از نظرات خود به مقتضای زمان کوتاه بیایند(سکولاریسم دینی). حدیثی میگوید: «حلال الله حلال الی یوم القیامه و حرام الله حرام الی یوم القیامه».
خامساً؛ جملاتی که استفاده کرده اید، دقیقا مطابق با تبلیغات و فالوهای چنان شرکتهایی است. این نحوه سخن برای کسانی که در این زمینه کار کرده اند، تبدیل به یک سناریوی تکراری شده است. این نشان میدهد که شما به شدت تحت تأثیر هجمه های روانی این شرکتها واقع شده اید. ناصحانه به شما نصیحت میکنم که از بیرون به این کار نگاه کنید تا از این سردرگمی نجات یابید.
باتشکر و آرزوی موفقیت