آن چه باید در مورد شرکت‌های غیرقانونی هرمی بدانیم

(برگرفته از سایت ناجا)

* مروجین و فعالان شرکت‌های هرمی، سخنورانی ماهر و توجیه‌گرانی ورزیده و سفسطه‌گرا هستند، شیوه‌ی تفکر در این سیستم، اطاعت بی‌چون و چرا و تبعیت از سرشبکه‌هاست.

* لیدرهای شرکت‌های هرمی در پاسخ به طرح ایراد خروج کلان ارز از کشور و لطمات شدید اقتصادی و اجتماعی می‌گویند: «میلیاردها دلار صرف خرید وسایل آرایش و دخانیات و... می‌شود؛ این در مقابل چند صد میلیون دلار پولی نیست»! فعالان هرمی فعالیت خود را همواره یک نوع تجارت قانونی و مشروع معرفی نموده و علت ممنوعیت‌های قانونی را نیز صرفاً عدم پرداخت مالیات به دولت عنوان می‌کنند. در حالی که این شرکت‌ها اصولاً به‌عنوان شرکت هرمی در اداره‌ کل ثبت شرکت‌ها ثبت نشده و فاقد دفتر مرکزی ثبت شده می‌باشند.

* مدعیان هرمی تبحر زیادی در تفسیر به رأی آیات و روایات دینی به نفع خود دارند. آنها در پاسخ به حرام بودن این‌گونه فعالیت‌ها عنوان می‌کنند: «کار ما بازاریابی شبکه‌ای است و در ازای جلب مشتری پول دریافت می‌کنیم و بازاریابی حرمت ندارد».

* توجیهات گوناگون فعالان هرمی، حاکی از هدف‌گرایی غیرمنطقی و فریبنده‌ی آنها در راستای کسب منافع بیشتر از طریق گسترش شبکه‌ی اعضا می‌باشد؛ بنابراین انتظاری نیست که این افراد در مقابل ایرادات و اشکالات قانونی و منطقی بر فعالیت‌های خود، سر تسلیم فرود آورند.

* فریب و تقلب در شرکت‌های هرمی یک اصل است و این دقیقاً برعکس ادعایی است که اعضای آن دارند. لیدرهای این شرکت‌ها با جملات فریبنده و محرک تلاش می‌کنند تا دنیای فعالیت در شبکه‌ی هرمی را رؤیایی جلوه‌گر سازند. منبع اطلاعاتیِ بازاریاب‌هایی که مسلط، باسواد و آگاه در هر زمینه به نظر می‌رسند، تنها چند جزوه‌ی کم حجم است.

* یکی از مهم‌ترین ویژگی‌ شرکت‌های هرمی، انبار کردن کالاست؛ این شرکت‌ها مشتریان خود را وادار می‌کنند که کالاهای بیشتری را (عموماً با قیمت بسیار بالا) بخرند تا درآمد بیشتری داشته باشند، حتی اگر نتوانند آن کالاها را به مصرف برسانند؛ در چنین وضعیتی، افرادِ رأس هرم به سود هنگفتی می‌رسند و این در حالی‌ است که محصولات به جای ارائه شدن در بازار، در زیرزمین‌ها انبار شده‌اند. به‌طور کلی می‌توان گفت، فروش محصولات گوناگون توسط این شرکت‌ها، تنها دسیسه‌ای برای ظاهرسازی و پنهان کردن فعالیت غیرقانونی‌ آنهاست.

* محصولات این شرکت‌ها اغلب به‌دلیل کیفیت پایین و هزینه‌ی بالا، فقط بین اعضای داخل هرم توزیع می‌شود، نه بین مردم عادیِ بیرون از هرم.

* شرکت‌های هرمی با تبلیغات دروغین سعی در قانع کردن مخاطبین خود دارند؛ وعده‌ی طی کردن پله‌های ترقی در زندگی، به‌سرعت و بدون زحمت و تلاش زیاد، از ترفندهای شرکت‌های هرمی است.

* مؤسسان شرکت‌های هرمی، تحت پوشش و عناوین دیگری اقدام به راه‌اندازی شرکت می‌نمایند. بنابراین صِرف ثبت یک شرکت، دلیلی بر قانونی بودن هر نوع فعالیت در آن نیست.

* این شرکت‌ها حتی از نصب تابلویی رسمی با عنوان فعالیت شرکت هم امتناع می‌ورزند.

* این شرکت‌ها عمدتاً فاقد حساب بانکی به نام خود شرکت می‌باشند و از مشتریان خود می‌خواهند که پول را به‌صورت نقدی پرداخت نموده و یا آن را به حساب افراد متفرقه واریز کنند.

* از مشخصه‌های اصلی این شرکت‌ها می‌توان به پرداخت مبلغ مشروط به عضوگیری نام برد. از ترفندهای حرفه‌ای این شرکت‌ها، پرداخت مبلغ در دو سه ماه اول جهت رفع شک و شبهه است که ادامه‌ی پرداخت را مشروط به جذب هر چه بیشتر افراد عنوان می‌کنند.

* بیشتر چک‌ها و اسناد اعتباری که در جلسات شرکت‌های هرمی به افراد نشان داده می‌شود، متعلق به بانک‌های آفریقایی است که کم‌ترین اعتبار جهانی ندارند و حتی بانک مرکزی برخی از آنها نیز در سطح دنیا فاقد اعتبار است.

* در فیلم‌های آموزشی که شرکت‌های هرمی تولید نموده‌اند، بیشتر از کشورهای هند، مالزی و تایلند نام برده شده است که دارای قوانین بسیار ضعیفی در زمینه‌ی پول‌شویی بوده و در مجموع بیشترین مفاسد اقتصادی در آنها اتفاق می‌افتد.

* شرکت‌های هرمی هیچ کمکی به رشد اقتصادی نمی‌کنند، بلکه با ایجاد شبکه‌ای غیرقانونی، نقدینگی افراد را به تعداد محدودی از اعضاء منتقل می‌نمایند و به عبارت دیگر، یک راه غیرقانونی برای کسب درآمد نامشروع پیدا نموده‌اند.

(برگرفته از سایت ناجا)