مصلحت هست که از پرده برون افتد راز

قانون یا خرافه؟

این روز‌ها به محض ورود به کتاب فروشی‌ها، با خیل عظیمی از کتاب‌هایی که اغلب با برچسب روان‌شناسی شناخته می‌شوند مواجه می‌شویم که ادعا می‌کنند راه‌های رسیدن به موفقیت را برای خوانندگان خود تضمین می‌کنند و این نظر را به ذهن مخاطبان متبادر می‌کنند که با خواندن آن کتاب ویژه، رمز و راز زندگی و راه های موفقیت را خواهد آموخت.

این جریان که پس از ترجمه کتابهای کسانی چون«آنتونی رابینز»، «لوئیز هی»، «وین دایر»، «برایان تریسی»، «ژوزف مورفی» و غیره آغاز شد، در حال حاضر به شدت در حال گسترش است و فضای فرهنگی کشور را در خود فرو برده است. شروع جدی این جریان را می‌توان همزمان با پخش فیلم «راز» یا «secret» دانست که در سالهای ۸۵-۸۴ وارد فضای فرهنگی کشور شد و به سرعت علاقه‌مندان خود را بین اقشار مختلف جامعه بخصوص دانشجویان پیدا کرد. حتی در این میان، ترجمه‌های مختلفی از این دسته کتب که دارای مشابهت موضوعی با فیلم راز بودند، روانه بازار شد.
اما در این میان، کمتر به نقد و بررسی این جریان پرداخته شده است و متاسفانه به این قانون به عنوان یک قانون علمی نگاه می‌شود و حتی عده‌ای جرات مقابله با آن را ندارند.